Look... Upoffiz, Feel... Loop5

Al van bij de start maakte co-CEO Nele er een punt van om zelf het interieur van de projecten vorm te geven. Voor haar is het altijd dé manier geweest om haar creatieve ei kwijt te kunnen en van ieder project een unieke beleving te maken. Vandaag bestaat het Look & Feel team uit 3 talentvolle en dynamische dames (Hilde, Céleste en Eline) die 2 jaar lang werkten aan de vormgeving van het interieurdesign van Loop5. 

Toen jullie voor het eerst te horen kregen dat Upgrade Estate een derde merk, Upoffiz, zou lanceren met het project op Loop5, wat was jullie eerste reactie?

We wisten al vrij snel dat het iets anders moest zijn, geen gewoon kantoorgebouw. Upkot en Upliving zijn qua look & feel heel uitgesproken en kleurrijk. We ontwikkelden met Upgrade Estate ondertussen een eigen stijl, telkens met een hoek af. De eerste vraag was hoe we onze gekende look & feel naar een kantooromgeving konden vertalen die ook andere bedrijven aanspreekt. Het was nieuw en dat is altijd spannend.

Wat zorgde ervoor dat het vertrouwen begon te groeien?

Elke keer dat er iets werd beslist, werd het duidelijker dat we er sowieso iets leuks en dynamisch van zouden maken. Bij het zetten van een nieuwe stap ontstonden opnieuw andere uitdagingen en twijfels. Dat is eigen aan elk creatief proces. Feedback van anderen is heel belangrijk. [Hilde] Ik had het meeste schrik voor de aankleding van de toiletten. [Eline] Ik had pas echt volledig vertrouwen toen de meeting rooms klaar waren en we op goedkeuring konden rekenen van de collega’s.

Met Upkot en Upliving slagen jullie er telkens weer in om verrassend uit de hoek te komen met jullie interieurconcepten en toch de herkenbaarheid van het merk te behouden. Hoe pakken jullie dat aan voor Upoffiz?

We zijn vertrokken vanuit de architectuur. Dat doen we heel vaak. Onze eerste brainstorm vertrekt vanuit de locatie en hoe het architecturale, de vormen en de kleuren ons kunnen inspireren. Zijn die herkenbaar en op welke manier komen ze terug op de site? Zo is de zeshoek een belangrijke basisvorm geworden voor ons.
De stevige knipoog naar de natuur is overal in de ontwerpen aanwezig, net als het veelvuldig gebruik van gerecyclede materialen. Overal zijn planten te vinden, alle meubels zijn tweedehands, de kurken muur, ons organoid behangpapier gemaakt uit alpenweidebloemen, de golfplaten, ... Het hele upcyclingidee zit in al onze merken. We spoorden onze aannemers aan om samen met ons de extra stap naar duurzaamheid te zetten.
We hielden er rekening mee dat dit een ander doelpubliek is. Op een bepaald moment vroegen we ons af of het oranje toilet de mensen niet zou afschrikken, maar we hebben het toch gedaan. Onze meeting rooms zijn neutraler, minder flashy. De focus ligt daar op de conversatie en onderwerp van gesprek. Maar het is en blijft een merk van Upgrade Estate, dus dat speelse zit daar sowieso in. Mensen mogen spreken over de inrichting. Wij zijn onze visie blijven volgen, niet zonder twijfels, maar wel omdat we er echt in geloven. Nu vinden de meesten de oranje toiletruimtes wel cool.

Loop5 is niet alleen bijzonder groot, maar ook een totaal nieuw merk. Welk gevoel willen jullie opwekken bij bezoekers en huurders met het interieurconcept?

Mensen moeten zich hier thuis voelen en geïnspireerd worden. Hier vertoeven en werken moet tegelijk ook natuurlijk aanvoelen. Daarom hebben we gekozen voor heel veel hout, planten en groentinten. Die zachtheid werkt.
Met Upgrade Estate verhuisden we eind maart naar deze site, maar de ruimte en locatie lijken al langer ingeburgerd. Dat is wat thuis voelen betekent voor ons. We zijn erin geslaagd om geen witte doos te maken en het interieur van bij het begin een ziel mee te geven. Mensen komen binnen en hebben het gevoel dat er geleefd wordt. We hebben ook overal hoekjes en kantjes waar mensen elkaar kunnen tegenkomen en kunnen connecteren. Dat is wel belangrijk. We hebben er iets levendigs van gemaakt en zijn best trots op het resultaat. Mensen moeten het gevoel hebben zoiets nog niet gezien te hebben en er zich tegelijk goed bij te voelen.

Was het meteen duidelijk welke richting jullie wilden uitgaan? En hoe zie je door het bos de bomen wanneer je voor zo’n opdracht staat?

Alle eer aan Hilde Jacobs. Zij kan ongelooflijk plannen en overzicht bewaren. Zo konden we alles stukje bij beetje aanpakken. Er is die voortdurende vraag of het verhaal nog klopt. Als we het alle drie niet meer zagen, was er altijd Nele die met een zekere afstand het overzicht kon bewaren en bij belangrijke beslissingen de knoop doorhakte.

Soms moesten we gewoon terug naar de basis: mensen moeten zich hier thuis voelen. Het moet hier warm en levendig zijn. Gezonde twijfels dus, af en toe een stap terugzetten en geregeld een paniekaanval doorleven. Het hoort er allemaal bij. De schaalgrootte was nieuw, net als het concept zelf.

Maar de insteek was duidelijk. De vorm van de architectuur als vertrekpunt, de duidelijke keuze voor hout en het speelse element combineren met professionalisme. Een methodiek leidde ons door periodes van twijfel.

We konden ook rekenen op onze studenten bij tal van uitvoerend werk en we zijn heel goed geworden in overleggen. Heel veel overleggen, wekelijks met elkaar, met aannemers, details oppikken, anticiperen. Het feit dat we hier ook effectief ter plaatse een hele tijd gezeten hebben, dat we regelmatig konden komen kijken, dingen aftoetsen. Dingen proberen ook. Heel veel mock-ups maken. Dat is samenwerken.

Stappen terug durven zetten en dingen in vraag stellen. Ik denk dat dat onze grootste sterkte is. Af en toe iets laten liggen, helpt ook wel tijdens een ontwerpproces. Je kunt niet alles beheersen. Het feit dat we alle drie bij elk aspect betrokken waren, zorgde ervoor dat er bij het zoeken naar een oplossing altijd wel iemand is die zegt: “Wacht eens even, kunnen we het niet beter zo doen?” We zijn zelfkritisch, maar hebben ook geleerd om naar de feedback van andere mensen te luisteren. Dat kan een projectleider zijn of Nele wiens mening goud waard is. Als je lang met iets bezig bent, kom je al snel in een tunnelvisie te zitten.

Flexibiliteit is altijd een belangrijke factor geweest. Met ons team volgen we de evolutie van het bouwproces. Als er iets uitgesteld wordt op de bouw, of er loopt iets mis, of er is een verkeerde levering, dan gebeurt het vaak dat wij ons ook flexibel moeten opstellen, en dingen anders gaan zien of aanpakken, problemen oplossen.

Is ook bij dit project rekening gehouden met duurzaamheid in de interieurontwerpen?

We zijn vertrokken van de scope om te werken met 75% non-virgin materials. We moeten nog een keer nagaan of dat effectief gelukt is. Dat heeft ons doen stilstaan bij elk item. Is het non-virgin? Neen? Kunnen we dan wel effectief die piste volgen en is het dan wel voldoende duurzaam? Het is ergens een evenwicht zoeken tussen het gestelde doel, maar ook van wat mogelijk is, een zeer mooie oefening die we nu al automatisch doen.

Er is heel erg ingezet op het vinden van tweedehandsspullen. We hebben ons heel lang begeven in de wereld van overstocks, inboedels na faillissementen, ... Onze tapijten bijvoorbeeld bevatten gerecycleerde vezels. Al het hout op de site is CLT en FSC gekeurd. Als we dan toch nieuwe dingen overwogen, keken we of het toch duurzamer kon dan we bezig waren. Altijd proberen dat stapje duurzamer te zijn. Naar gebruik toe is er ook heel veel nagedacht over gebruiksgemak en materiële duurzaamheid.

Hoe vinden jullie deze zaken?

We schuimden dagelijks het internet af. Hier op dit project hebben wij veel partijen leren kennen die verder willen samenwerken. Bijvoorbeeld, vorig jaar leerden we een partij kennen die ons spontaan een mail heeft gestuurd met de boodschap: “Ik heb gezien dat jullie met een kantoorproject bezig zijn. Hebben jullie bureaubladen nodig?” Hier zijn we dan ook op ingegaan. Het gaat ook over het aangaan en onderhouden van duurzame contacten.

Als ik me niet vergis hebben jullie o.a. een volledige muur van 12 m² met gebruikte kurken bekleed. Hoeveel kurken hangen er tegen die muur en hoe geraak je aan zo’n groot aantal?

We hebben 58.000 kurken verzameld bij vrienden, familie, verzamelaars, in cafés, online via Facebook en Hoppler, babyborrels, ... Dit gedurende een heel lange periode. We hebben ondertussen een reserve stock aangelegd. Veel mensen reageerden op onze oproepen om kurken te doneren. Mensen die vazen vol hebben staan met kurken. Onwaarschijnlijk. Tot op de dag van vandaag krijg ik soms nog kurken in mijn brievenbus. Geen idee wie ze daar heeft gedeponeerd.

Waren jullie ook betrokken bij het ontwerp van de beleving buiten tussen de gebouwen?

Onze rol bij de buitenomgeving was eerder secundair en adviserend. Het is vooral het landschaps- en tuinarchitectenbureau Studio Basta geweest die zich hierover heeft gebogen, aangestuurd door Nele. Buiten vormt eigenlijk het verlengde van binnen. Er is veel ruimte voor ontspanning met de trampolines, de glijbaan, de pingpongtafel. Er zijn tal van zithoeken om te connecteren, maar ook om te vergaderen of buiten te werken, als men dat wil. Er is een tribune met een podium. De zomer gaat zo leuk worden.

Bij de beslissingen over het losse meubilair, de picnictafels en de asbakken zijn we dan wel weer nauwer betrokken, maar evenzeer over het soort kiezels om langs de gebouwen te voorzien.

Achter ieder interieurelement zit dus een verhaal. Wat is de leukste anekdote dat jullie hebben meegemaakt tijdens het traject op Loop5?

Wij maken hier zoveel mee. De mooiste en grappigste momenten gebeurden meestal op een vrijdag. Vaak waren we allemaal zo moe dat we van alles begonnen te prevelen tegen elkaar. Een paar weken geleden gebeurde het dat wij drie woorden tegen elkaar zeiden en elkaar niet meer verstonden. We waren zo moe. Dat sloeg echt nergens op. En het leuke daarvan was dat we nog altijd functioneren op een basisniveau.

In plaats van onze vermoeidheid op elkaar uit te werken, begonnen we er gewoon mee te lachen. We staan er samen voor en we gaan er voor. Als iemand van ons drie het moeilijk heeft, begint de ander spontaan te helpen. We hebben geen geheimen meer voor elkaar, kennen elkaar door en door. De manier waarop wij samenwerken, is echt intensief. Wij kunnen tegen elkaar zeggen dat het niet gaat. Dan gaat het niet en dat is ok.

Jullie hebben ook de volledige inrichting gedaan van de verdieping van Upgrade Estate. Hoe fijn is het om nu dagelijks te werken in een omgeving die je zelf hebt gecreëerd?

Geweldig! Zeer gezellig. We vinden dat onze verdieping echt geslaagd is. Oké, we hebben het zelf ontworpen, maar we voelen ons nu al ongelooflijk thuis. Vooral de grote flexibiliteit om te werken waar je wil, en niet te vergeten het opnieuw tussen onze collega’s zitten, maakt het werken op Loop5 zo fijn. We zijn minder bezig met het feit dat wij dat ontworpen hebben dan te zien hoezeer mensen ervan genieten.

Wij hebben Upoffiz en de gebouwen vooral gekend als werf en hebben het contact met onze collega’s echt gemist. Het is een super leuk team en het feit dat we nu sinds lang weer samen kunnen lunchen met iedereen. Dat hebben we toch wel gemist de afgelopen jaren. Het hele bedrijf heeft zo naar deze verhuis en locatie toegeleefd. Elke dag kun je naast een andere collega zitten nu. Dat was voorheen veel minder het geval.

Wat is het leukste aan jullie job?

De flexibiliteit en de afwisseling. Geen enkele dag ziet er hetzelfde uit of loopt volledig zoals gepland. We mogen eigenlijk heel veel doen. De dag aan je bureau blijkt dan een dag te zijn waarop je je bureau niet ziet en omgekeerd. We hebben hier allemaal, denk ik, onze momenten van stress en paniek gehad. Gelukkig nooit allemaal samen.

Het allerleukste aan onze job is de creativiteit en het feit dat wij dingen maken. We zitten erbij vanaf het eerste ontwerp. Het proces duurt lang, maar het is heel fijn om dat uiteindelijk gerealiseerd te zien.

We hebben alle drie heel andere talenten waarop we mogen inzetten. Wie wat doet, wordt bepaald door de interesse en talenten van eenieder. Dat werkt echt goed. We hoeven daar niet over te spreken. We voelen dat goed van elkaar aan.

Drie powermadammen met veel talent. Jullie stempel is gedrukt én de toon is gezet voor volgende projecten. De lat ligt gigantisch hoog: hoe gaan jullie dit ooit overtreffen?

Elk project is uniek en we leren uit elk project. Wat niet werkt, gaat eruit. Dingen die werken, willen we behouden. We willen vooral de juiste sfeer creëren op maat van het project.

We hoeven onszelf niet telkens te overtreffen, want elk project heeft zijn eigen verhaal. Geen twee projecten zijn hetzelfde, elk heeft een eigen identiteit. Er zijn natuurlijk dingen die standaard zijn. Die behouden we. Maar alles daarnaast wat een site uniek maakt, bekijken we iedere keer gewoon met een frisse blik.

Wij willen mensen blijven verrassen in eender welk gebouw van ons waar ze binnenkomen. Het is herkenbaar, maar toch steeds een beetje een verrassing. Mensen doen verwonderen, dat is finaal waar we naar streven als we een nieuw project aanvatten.