Passievol bouwen aan sterke merken - Bouwen is teamwork

Projectleider Laurien maakte deel uit van het bouwcoördinatieteam op de werf van Loop5 en leidde het bouwproces van dit project in goede banen. Op Loop5 werkten op topdagen meer dan 250 mensen van meer dan 65 verschillende bedrijven. Het was dikwijls een pittig traject met vele uitdagingen.

Jij was een vaste waarde op de werf als vrouwelijke projectleider. Denk je dat het een voordeel was om als vrouw een project te leiden?

LAURIEN: Ik laat het niet echt aan mijn hart komen, maar denk dat mensen daar soms wel hun eigen oordeel over hebben. Uit een paar gesprekken achteraf met aannemers bleek dat ze in het begin wat twijfels hadden over mij als jonge vrouw in die rol, maar achteraf vonden ze wel dat ik het goed heb aangepakt. Gaat dat dan over vrouw zijn? Ik denk niet altijd. Anderzijds zijn er werfvergaderingen waar je als enige vrouw tussen acht mannen zit die vaak tien jaar meer ervaring hebben dan jou. Dan moet je wel sterk zijn en niet laten uitschijnen dat je zelf soms ook twijfelt en van mening kunt veranderen.

Wat was de grootste uitdaging hier voor het bouwteam tijdens een werf met dergelijke schaal?

LAURIEN: Het is de eerste keer dat het bedrijf zo’n groot project bouwde en hetzelfde geldt voor de betrokken personen van het bouwteam. Iedereen was heel enthousiast toen de bouwvergunning er was. We zijn direct vol motivatie gestart en hadden een goed idee van wat er zou komen. Maar het bouwproces zelf kon door de schaal van het project onmogelijk tot in het kleinste detail worden voorbereid. Bijsturen tijdens de werffase bleek een must. We kwamen voor onverwachte situaties te staan als gevolg van covid-19. Op sommige materialen zat een gigantisch lange levertermijn en de prijzen zijn enorm gestegen. De hele marktsituatie was wel één van de grote uitdagingen tijdens het bouwproces. Aannemers zijn heel flexibel geweest om zich aan te passen aan de richting die nodig was om verder te kunnen. Was dat niet op plaats A, dan was er altijd plaats B of C waar ze stappen konden zetten.

Hoe hou je contact met collega’s van Upgrade Estate als je zo lang op een werf zit?

LAURIEN: Ik denk dat ik wel een sociaal persoon ben die met iedereen gemakkelijk babbelt. Ondertussen zijn we een bedrijf van meer dan honderd mensen en aangezien ik vaak maanden op de werf zit kan ik ze onmogelijk allemaal nog even goed kennen. Als ik iemand voor het eerst zie, probeer ik mezelf wel even voor te stellen zodat je de tweede keer wel een kort gesprek kunt aanknopen. Al onze collega’s dachten dat Loop5 heel ver weg was van het hoofdkantoor, maar in werkelijkheid is het maar een kwartier wandelen. Dus ik ben wel vaak naar daar gegaan als ik bijvoorbeeld een keer focustijd nodig had. Dan kom je geregeld terug in contact met collega’s. Je moet ook rapporteren over budget, dan heb je weleens een overleg met finance. Onze sales ambassadors organiseerden hier af en toe werfbezoeken waarbij ik ook werd betrokken. Tijdens de laatste maanden hebben de collega’s van de andere afdelingen in een beurtrol iedere dinsdag gekookt voor het team hier op de werf. Op die manier voelden we connectie met hen én konden ze ook de evolutie zien en de eindspurt mee beleven. Door de structuur van ons bedrijf kom je in contact met veel afdelingen.

Zijn er momenten geweest waarbij je dacht dat je er de brui wilde aan geven? Wat heeft jou er toen bovenop geholpen?

LAURIEN: Het is niet altijd gemakkelijk geweest, maar ik heb altijd de ingesteldheid gevolgd dat ik het wilde afwerken. Momenteel werken we het allerlaatste deel van de meeting rooms in het andere gebouw af. Wij moeten ook een overdracht doen naar onze facility afdeling en ik wil het geheel proper kunnen afleveren. Als je ergens aan begint, hou je vol en lever je op. Dit project was tegelijk een heel grote kans. We zijn begonnen in juni 2021 en ik werkte nog geen twee jaar in het bedrijf. Tegen een project van deze schaal zeg je niet zomaar neen. Ik wist dat er lastige en moeilijke momenten zouden komen. Het bedrijf errond speelt ook een grote rol. Het feit dat het mogelijk gemaakt wordt om een frietmobiel te laten komen en iedereen uit te nodigen voor frietjes op de werf inclusief werfbezoek is fijn. We trakteerden de aannemers op soep en bakten eens 200 pannenkoeken op 1 avond voor hen, wat echt geapprecieerd werd. Dat helpt je er zelf ook bovenop als het moeilijk gaat. De Upgrade-collega’s keken er ook zo naar uit om te verhuizen. Iedereen wist dat we op een dag naar hier zouden komen, dus er was altijd veel enthousiasme toen ze naar hier kwamen. Dat heeft me ook wel gemotiveerd om door te zetten. Het gaf een fijn gevoel om onze eigen verdieping te kunnen schenken aan collega’s.

Welk gevoel hou je over aan dit project?

LAURIEN: Ik kijk nog altijd met de ogen van een projectleider als ik hier werk. Dat kan niet anders. Ik vind het eindresultaat heel mooi en het is gek wat we hier gebouwd hebben, maar ik moet mezelf het moment geven om er als gewone gebruiker naar te kijken. Vaak ben je bezig met die mallemolen in je hoofd en wat er nog moet opgelost worden. Het lukt vooral om die andere bril op te zetten als mensen je daarvan bewust maken, bijvoorbeeld tijdens momenten dat je bezoekers ontvangt. Je weet zoveel. Als een collega je zegt dat de handendroger in de toiletruimte niet meer werkt, denk ik: “toch jammer dat ik de zekeringskast weet staan” (lacht). Gisteren liep ik door de tuin en ik kwam een groepje medewerkers tegen van een ander bedrijf dat hiernaast in het gebouw zit. Ze zeiden tegen elkaar dat het toch zot is dat ze hier gewoon mogen wandelen. Dat is wijs om te horen.

Wat is het meest waardevolle dat je hebt geleerd tijdens dit project?

LAURIEN: Één van de dingen die ik hier geleerd heb, is meer proberen los te laten. Het was hier zo groot dat het op een bepaald moment overweldigde. Ik denk nog altijd dat er 95 procent in mijn hoofd zit van alles wat we hier gedaan hebben, maar ik heb die laatste 5 procent moeten loslaten, want je kunt gewoon geen vat hebben op alles wat hier gebeurd is. Het gaat ook over vertrouwen hebben in het team van collega’s en zelfs aannemers rondom je die die blinde vlekken opvolgen. Ook vertrouwen hebben in de goede afloop. Het is logisch dat je op bepaalde momenten de controle kwijt bent. Voor iemand die graag controle heeft en nodig heeft, kan dat wel uitdagend zijn. Ik heb ook heel veel geleerd over communicatie. Op belangrijke momenten leren zwijgen om te zien wat er gebeurt bijvoorbeeld (lacht). Ik zeg altijd wel waar het op staat en in de meeste gevallen werkt dat in je voordeel, maar 20% van de keren niet. Dan is je tong een paar keer draaien dikwijls een beter idee.

Hoe trots ben je op het resultaat op een schaal van 1 tot 10?

LAURIEN: Ja, ik denk wel dat het superzot is wat er hier staat. Die trots zal nog verder groeien, maar doordat het zo’n eyecatcher is, zijn de reacties die je terugkrijgt ook zeer uitgesproken. Dat maakt het ook makkelijker om te beseffen dat het wel echt straf is wat je gedaan hebt. Ik zou zeggen een 10, want ik ben supertrots op wat ik gedaan heb.