Boemerang-kind of legenestsyndroom? Zo pak je't aan!

Je kinderen studeren binnenkort af of ze vliegen binnenkort het nest uit. Is er een manier om het grote cliché voor te zijn en je huis en je hoofd bij voorbaat niet te vullen met die grote aanstormende leegte? Hoe neem je je leven en je ouderrol terug in handen, nadat je jongvolwassenen de deur uit zijn? Klinisch psychologe Nina Mouton weet raad! 

Als ouder moet je terug op zoek naar jezelf 

Als we moeten afgaan op de titels van lifestylemagazines komt het erop aan alles uit je leven te halen na 50. Help je even om die cliché's te ontkrachten? 

NINA MOUTON: "Vooreerst is die 50 jaar al een heel arbitraire leeftijd, want we krijgen alsmaar later kinderen. Kijk dus vooral naar wat er voor jou nu aan de gang is en spiegel je niet te veel aan anderen, zou ik zeggen. Er wordt ook gezegd dat het lege-nest-syndroom iets is dat vooral vrouwen treft. Dat geloof ik ook niet. Het zou wel eens kunnen dat vrouwen er meer over praten dan mannen. Kijk dus aub. niet naar het etiket "voor vrouwen'" of  "meer iets voor de mannen”. Kijk liever naar wat er bij jou omgaat. Voor hetzelfde geld heb je't er helemaal niet lastig mee, dat je kinderen het nest uitvliegen, misschien voel je je helemaal bevrijd dat de kinderen eindelijk het nest uit zijn. Dan kan ook. Alles mag."
"Heel vaak proberen we ouderschap in een hokje te steken: "Nu moet je dit voelen, nu moet je dat vooral niet voelen. Daar wil ik vanaf."

Hoe ga je als ouder terug onbevreesd aan de slag met dromen die je misschien 20 jaar ‘on hold’ hebt gezet?

NINA MOUTON: "Ik denk dat dit vooral moeilijk is voor mensen die zich vereenzelvigd hebben met bepaalde rol. Bijvoorbeeld als je op pensioen gaat en je vereenzelvigt je alleen maar met je job, dan val je plots in dat grote lege gat. 
Zo is het ook met ouderschap. Als dat je grootste rol is, wat bij veel mensen zo is, dan wordt dat een breekpunt.
Voor zulke mensen is die uitdaging om opnieuw iets voor jezelf te doen erg groot. Vaak gaat het over een identiteit die je doorheen het ouderschap wat verloren bent. Plots denk je : “Amai, 20 jaar geleden was ik eigenlijk iemand die heel veel weg ging, maar door kinderen te krijgen is dat nu niet meer."

"Eigenlijk is het heel mooi om die beweging te maken en te kijken hoe het 20 jaar geleden was. Wat deed ik graag en is er iets wat ik opnieuw kan oppikken? Dat moet dan maar iets kleins zijn en je bent weer vertrokken."
Denk al eens na over hoe je terug een ingang wil maken in de sociale wereld. Kan je die mensen van 20 jaar geleden nog eens bellen, waar zouden mijn vrienden van toen mee bezig zijn?” 

"Je kan die fase bezien als een soort van studentenperiode die je misschien herbeleeft. Je wordt opnieuw geconfronteerd met iets voor de allereerste keer doen en de angst dat je je misschien wat belachelijk zal maken, of dat je bepaalde zaken niet meer lichamelijk zal kunnen… Terwijl het daar niet om draait. Het gaat niet over of je nog gitaar kan spelen of paardrijden...- Het gaat erom dat je terug op zoek gaat en jezelf terugvindt, in welke vorm dan ook."
 

Waar lopen ouders van jongvolwassenen precies tegenaan volgens jou?

NINA MOUTON: "Ik denk dat de 'aanstormende leegte' bij veel ouders meer speelt dan de nieuwe levensfase die eraan komt. We proberen tegenwoordig zo weinig mogelijk leegte te hebben en proberen zoveel mogelijk op te vullen.
Terwijl, als de kinderen uit het huis zijn, dan mag die leegte er ook zijn. We mogen ook tijd nemen om rouwen om wat er niet meer is. Die gevoelens mogen er allemaal zijn. Het heeft geen zin om de pijn voor te willen zijn door onze agenda's vol te willen steken, dan doen we onszelf tekort. Als we ons gaan wapenen tegen die pijn, dan zijn we tegen iets aan het strijde dat van onszelf is. Zo is eenzaamheid ook iets eigen aan mens zijn. De enige manier om ermee om te gaan is er erkenning aan geven, zodat we er kunnen leren mee om te gaan. 

Het heeft geen zin om onze agenda's vol te steken, om de pijn voor te zijn, dan doen we onszelf tekort...
 

Meer en meer studenten trekken terug in bij hun ouders. Is dat een positieve trend?

NINA MOUITON: "Als dat jouw nood is na je studies... of je staat daarvoor open als ouder, waarom dan niet? Wie zijn wij als  maatschappij dan om dat te bekritiseren? Als dat loopt en als dat lukt voor dat gezin, zo veel te beter. Je zoekt ook naar oplossingen of mogelijkheden die passend zijn voor je gezin. Er gaat altijd, wat je ook doet, commentaar zijn.
Je wordt ouder en je krijgt commentaar omdat je het niet goed doet. Voel vooral eerst bij jezelf: klopt dit voor ons en voor onze student?"

Voor je  het weet zit je aan levenslang ouderschap. Komt er ook een einde aan de zorg-rol?

NINA MOUTON: "Ik denk dat er een gevaar is als je je behoeften probeert te vervullen via jouw kinderen.  Als er gevoelens van eenzaamheid spelen die je wil tegemoetkomen door opnieuw je kind(eren) thuis te willen. Dan ben je je eigen behoeften aan het vervullen doorheen jouw kinderen. Dat is een probleem. Want dan houd je hun ontwikkeling tegen. Zij willen uitvliegen, maar opdat jij je goed zou voelen moeten ze terug thuis wonen. Dat klinkt niet zo gezond."
 

Wanneer is het tijd voor je student om op eigen benen te staan? 

NINA MOUTON: "Ja, dat laatste duwtje... sommige jongvolwassenen hebben dat nodig, dat beetje extra vertrouwen dat je het wel kan, dat je het nest uit mag vliegen. Wanneer je als ouder je kinderen het nest uitduwt zonder daarover te spreken dan denk ik dat het ontkoppelen te bruut verloopt. Spreek dus een periode af en kijk naar wat de student nodig heeft om die laatste stap te kunnen zetten. Teveel zaken blijven onbesproken, om dan lang aan te slepen totdat de bom eens ontploft. En dat is precies wanneer je weet dat een situatie te lang blijft aanslepen. Het moment wanneer veel spanningen vrijkomen, en niemand iets zegt.

Wanneer niemand meer vrij kan praten over de situatie. Wanneer er teveel onvrijheden zijn, teveel stramien, en teveel zaken zijn waarover niet wordt gecommuniceerd. Wanneer je voelt dat je niet meer goed kan verbinden met je kind."
Neem het dus in handen, en praat erover."